سخته واسم

عاشق کُشی‌ها می‌کند اعجازِ چشمانت
مجنونِ دوران می‌شوم با نازِ چشمانت

با چشم‌هایت نغمه‌های عشق سر دادی
لبریزِ عشقم می‌کند آوازِ چشمانت

احساسِ من بالاتر از عشق است باور کن
ویران شدم با صحنه‌ی دلبازِ چشمانت

آخر چه چیزی اینچنین زیباترینت کرد؟
آگاه کن قدری مرا از رازِ چشمانت

در عالمِ احساس بُردی یارِ مستت را
شاعر شدم با حسِ رویا سازِ چشمانت

شاعر: مهدی ملکی الف

آواز بخوان مستِ صدایت بشوم
مجنونِ حضورِ دلربایت بشوم

بانوی عزیز من که چشمت عسلی‌ست
تصمیم گرفته‌ام فدایت بشوم

باید که در این هجوم آزادی و عشق
زندانیِ قلبِ بی ریایت بشوم

از عشق برایم قفسی سخت بساز
باید که اسیرِ چشم‌هایت بشوم

ای یار؛ خدای مهربان آخر خواست
با بوسه‌ی عشق آشنایت بشوم

شاعر: مهدی ملکی الف

لبریزِ عشقم تا تو با من مهربان هستی
در قلب من تا عمر دارم جاودان هستی

دائم برایم جان پناهی جانِ جانانم
هر شب برای یارِ مستت آشیان هستی

عشقت به پایان می‌رسانَد دردهایم را
می‌بوسمت وقتی چنین آرامِ جان هستی

باید حضورِ بی ریایت را ستایش کرد
وقتی چنین با عشق و مستی نغمه خوان هستی

با بودنت هر شب خدا را شکر باید کرد
لبریزِ عشقم تا تو با من مهربان هستی

شاعر: مهدی ملکی الف